تأثیر یک دوره تمرین قدرتی و پلایومتریک بر توان، سرعت و چابکی والیبالیست های حرفه ای

یافتن و بکارگیری اطلاعات عینی و دقیق که اساسأ از طریق تحقیق و بررسی فراهم می گردد، به عنوان عامل اصلی موفقیت و پیشرفت در اکثر تیم های برتر گزارش شده است. با پیشرفت علم ورزش و طرح برنامه های متنوع بدنسازی از جمله تمرینات پلایومتریک لزوم انجام تحقیقاتی جهت بررسی اثرات این روشهای تمرینی بیش از پیش احساس می شود. با توجه به موارد ذکر شده و اهمیت سرعت، توان و چابکی در والیبال، محقق بر آن شد تا تأثیر یک دوره تمرین هشت هفته ای قدرتی، پلایومتریک و ترکیبی را بر توان، سرعت و چابکی والیبالیست های حرفه ای، مورد مطالعه قرار دهد. بدین منظور 30 والیبالیست حرفه ای به طور تصادفی به سه گروه تمرینات قدرتی، پلایومتریک و ترکیبی (قدرتی- پلایومتریک) تقسیم شدند. تمرینات به مدت هشت هفته و هفته ای دو جلسه برگزار شد. آزمودنی ها با آزمون پرش سارجنت، 30 متر شتابی و بورپی مورد آزمون قرار گرفتند برای تجزیه تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی برای گزارش میانگین و انحراف استاندارد داده ها، از آزمون کولموگروف اسمیرنوف برای نرمال بودن گروه ها و اطلاعات و برای تفاوت پیش آزمون و پس آزمون (برای تأثیر تمرینات) هر گروه از t-test و برای مقایسه سه گروه از روش آمار استنباطی anova در سطح معناداری 05/0 استفاده شد. بررسی اهداف اختصاصی نشان داد که تمرینات قدرتی، پلایومتریک و ترکیبی موجب بهبود توان، سرعت و چابکی والیبالیست های حرفه ای می گردد و بین روش های تمرینی تفاوت معنی داری مشاهده نشده است.